Informatie over probiotica en prebiotica zijn onderwerpen die in de wetenschappelijke literatuur vaak voorkomen in verband met het behoud van de gezondheid van het spijsverteringsstelsel. Er zijn veel natuurlijke manieren om deze stoffen in het lichaam aan te vullen. Er zijn ook voedingssupplementen die zorgen voor medicinale probiotica en prebiotica. Slechts enkele bevatten echter een volledige set spijsverteringsenzymen, die erg belangrijk zijn voor de volledige opname van alle voedingsstoffen en voor het juiste verloop van het spijsverteringsproces.
Voor de afscheiding van spijsverteringsenzymen is de alvleesklier verantwoordelijk, een klein klierorgaan dat zich in de buurt van de maag bevindt. De alvleesklier zorgt voor enzymen voor de vertering van eiwitten, koolhydraten en vetten in de dunne darm, en produceert ook hormonen die de bloedsuikerspiegel reguleren, inclusief insuline.
De spijsverteringsenzymen breken het voedsel af in de kleinste deeltjes zodat ze kunnen worden geabsorbeerd door de dunne darmwand, die erg dun is – het bestaat uit slechts één cellaag. Vervolgens worden de voedingsstoffen overgebracht naar de individuele cellen van het lichaam, via het ingewikkelde systeem van bloedvaten die de darmen omringen.
Classificatie van spijsverteringsenzymen afhankelijk van het type voedsel
Eiwitdigesterende enzymen (proteasen) breken proteïnen af in kleinere deeltjes, die vervolgens veranderen in afzonderlijke aminozuren om te worden opgenomen door de bekleding van het spijsverteringskanaal. Eiwitten zijn nodig voor spieropbouw en voor celregeneratie.
Enzymen die koolhydraten (carbohydrasen) verteren, breken grote moleculen af die polysacchariden worden genoemd in eenvoudige suikers die door de bekleding van het spijsverteringskanaal gaan. Cellulaire energie, hersenenergie en spierenergie worden geproduceerd uit suikers. Suikers zijn ook structurele materialen die helpen bij het bouwen van andere moleculen.
Sommige soorten voedingsvezels bevatten vitamines en mineralen die vrijkomen door de werking van spijsverteringsenzymen.
Vetten vormen grote moleculen die in kleinere fragmenten moeten worden afgebroken, zodat ze kunnen worden gebruikt om celmembranen, zenuwcellen en de hersenen te bouwen. Vetten worden verteerd door enzymen die “lipasen” worden genoemd.
Het lactase is verantwoordelijk voor het afbreken van melksuikers. Het lichaam van mensen die lijden aan lactose-intolerantie produceert dit enzym niet. Daarom verteren de spijsvertering van deze mensen geen zuivelproducten.
Enzymen zijn nodig om het verteringsproces op de juiste manier te laten verlopen. Dit is de enige methode om het lichaam volledig te voeden. Elke keer dat u een maaltijd eet, produceert de alvleesklier veel enzymen en insuline zodat het lichaam voedsel kan verteren. Veroudering, stress, fysieke uitputting en sommige ongezonde en veeleisende lichaamssituaties kunnen de lever en pancreas belasten. In deze omstandigheden voldoet de alvleesklier niet aan de spijsverteringsbehoeften voor spijsverteringsenzymen en als gevolg daarvan kunnen ziektetoestanden ontstaan. Daarom is het de moeite waard om gebruik te maken van de mogelijkheden van probiotische, prebiotische en spijsverteringsenzymsuppletie – alles in één DIGESTIVE+++ capsule.
